Hannchen, kümm mol vür de Düer
Hannchen, kümm mol vür de Düer, kümm mol’n bettken riut, wui witt mol’n bett’n van’n Früggen küern, un diu bist muine Briut!
Dat sall eck wall bluiben loten, wenn dat de Aolske suit! Olle Dürens sind versloten, seu passet up ehr Luit!
Sall eck mol de Leddern halen, de achtern Hiuse steuht un seon bettken teo dui kommen, mol seuhn, wie’s dui geuht!
Os nun Heini boben was Do küssten sick de tweu, un se sworn sick ew’ge Treu, bet dat de Nacht vobei!
Osse de Aolske dat vernamm, sprang seu iut’n Bedde herriut, Juff sall doch de Duiwel halen Juff vermuckte Tuig!
Hein nohm suine sieben Saken un sprang iut’n Fenster riut, de Büxen bleif an’n Riegel hangen un dat sach putzig iut.
|